de grote heenreis!

buenos noches, amigos.

vandaag de grote vliegreis gemaakt naar het verre ciudad Valles (spreek: Bajjes). Eerst van Amsterdam Schiphol naar Frankfurt am Main. De vlucht ging harstikke goed en ik kwam 10 minuten te vroeg in frankfurt aan waardoor ik 10 minuten extra tijd had om de gate naar mexico te zoeken. en dus eerst maar even gevraagd en toen zat ik al in de "lounge" van gate 15B!

toen begon de eeuwig durende krap opgevouwen reis naar Ciudad de Mexico. ik kwam wel naast een fransman en een jonge mexicaanse te zitten allebei rond de 24 jaar oud(de mexicaanse leek 14).

dit geoverleefd te hebben kwam het moeilijkste gedeelte van mijn reis: uitvogelen wie het juiste verhaal verteld! Want iedereen zegt iets anders. Het begon bij de lieftallige stuardes die mij vertelde dat ik mijn bagage van de band moet ophalen en opnieuw moet inchecken. ok jammer maar elaas toen vertelde een verveelde binnens monds engels pratende informatie balie mevrouw dat mijn bagage vanzelf naar mijn andere vliegtuig ging en dat ik naar gate 15 moest voor mijn transfer vlucht. ok maar waar is dat? gewoon de hele meuk achterna lopen naar de security check. ok dat doen we dan maar, eerst nog achtendertig formulieren invullen dat je geen griep hebt. wat raar is want de griep moet juist niet andersom zich verspreiden maar ok. toen werd ik door een van de honderd manetjes met groene broekjes en groene petjes die het of met mekaar over voetbal en vrouwen hebben of gewoon heel erg hard heen en weer lopen waardoor er een slijtplek op de vloer ontstaat! (dit is geen grapje! ze wisselen mekaar af zodat er altijd een slijtplek blijft komen als de een pauze moet houden). ik dwaal af een van die groene mannetjes zei tegen me dat ik in een bepaalde ele lange rok moest gaan staan ook al vertelde ik hem dat ik me vlucht moest halen ik moest in de rij staan. toen ben ik op een gegeven moment maar over een hekje gesprongen om me vlucht te halen. toen werd 1 van de dertig formulieren die ik had ingevuld nagekeken en er werd een stempel op een papiertje gezet that's all. en toen we dat gehad hadden kon ik verder met mijn rijs langs mompelende vrouwtjes die je allemaal ergens anders heen sturen dus ik ben uiteindelijk op eigen initatief gaan zoeken en zo heb ik het nog net op tijd gevonden en nog net mijn vlucht gehaald. het probleem was dat ik niet zeker wist of mijn bagage al was doorgelebeld of niet maar uiteindelijk kon ik toch na een rustige vlucht onder het genot van baby gehuil mijn tas ophalen bij de bagage drop off en werd ik opgehaald door mijn famili: vader Claro Snr. moeder Bertha, zoon Claro junior, en het broertje waar ik even de naam van ben vergeten.

goeie begroeting en de ouders spreken een mengelmoes van spaans engels tegen me en de zoons kunnen allebei goed engels. de famili had al sinds 2 uur s'middags niet meer gegeten en stierven van de honger dus dan maar direct aan de echte mexicaanse taco's. voor een euro heb je een halve liter cola en dat is dan nog duur!

nou ik moet er nu echt mee ophouden want claro kan volgens mij niet slapen van mijn getik.

woensdag staat alweer het eerste feestje in de planning en claro zegt dat het een sick ass party wordt dus ik vind het leuk!

recuerdos,

vouter Verhuul